TOEN er nog grenzen bestonden…
De Nederlands-Duitse grens bij Vossenberg behoort tot het verleden, God zij dank.
Er bestaan uit die tijden, toen er nog grensposten waren, leuke en spannende verhalen, hoe men toen sigaretten, koffie en snoep smokkelde. Sommige tijdgenoten hadden daarvan een echte hobby gemaakt en hielden van het eeuwige kat en muis spel met de douanebeambten.
HOTEL STIRUM KLEEF
De foto toont het voormalige Hotel Stirum. Van 1946 tot 1977 werd het gebruikt als verzorgingstehuis voor ouderen van dagen en weeshuis in plaats van het vernielde gebouw “Münze” (voor het stadhuis, tegenwoordig parkeerplaats) gebruikt. Het hotel Stirum stond daar, waar nu het oostelijke eiland ligt. Het restaurant “Zur Münze” is het voormalige koetshuis van het hotel.
De foto toont het vooraanzicht van het hotel. Hier heeft de fotograaf waarschijnlijk het Stirum hotel op een rustdag gefotografeerd – normaal gesproken heerste hier vooral op zomerse dagen een levendige bedrijvigheid. De voorloper van het hotel was een rococo gebouw bestaande uit twee verdiepingen, in 1746 op het oostelijke kanaal eiland gebouwd (in het Neuen Tierpark)). Graaf Friedrich Albert von Limburg-Stirum kocht het pand in 1810. Echter, het definitieve uiterlijk verkreeg het gebouw een goede 25 jaar later. Werner Artz, tot dan toe gastheer van de “Goldenen Adler” in de Clever binnenstad, verbreedde het huis en voorzag het gebouw van een extra verdieping en opende het hotel “Stirumschen Hof”. In het houten paviljoen speelden ter vermaak van de geachte clientèle afwisselend de Clever Kurkapel en de militaire kapel van de 56er.
(Rainer Hoymann – Klevischer Verein)
Na de 2e Tweede Wereldoorlog stond Hotel Stirum er nog onveranderd bij, zie foto.
Er bestaat nog een oud krantenartikel uit de Rheinische Post, waarin het succes van de modernisering door de stad Kleef gevierd wordt.
Toen het “verknoeide” gebouw werd gesloopt om het eiland weer de barokke uitstraling te geven, was dat een goede beslissing. Met instemming van de stad Kleef werd de vloer van de hal uitgebreid. Er waren grote “Aachener Blausteinplatten” , afgewisseld met even grote, witte marmeren plavuizen, alles in kalkcement gelegd. In deze kalkcement kon men nog hele schelpen ontdekken.
(Werner van Ackeren)
HOTEL “GROOT BERG EN DAL” TE NIJMEGEN
Het hotel “Groot Berg en Dal” was vanuit Cleve met de tram in een half uur bereikbaar. Het bestond van 1868 tot 1971 en vervoegde toentertijd al over een enorme capaciteit van 200 bedden.
Toen het werd gesloopt in 1971, kwam het nog steeds bestaande appartementencomplex met dezelfde naam ervoor in de plaats.
(Foto von Piet Snieder)
PARKHOTEL SCHWEIZERHAUS, KLEEF
Legendarisch, populair, berucht, vervloekt – welke omschrijving men ook geeft aan het voormalige Schweizerhaus in Kleef – ze waren allemaal min of meer waar.
Als het centrum van de Kleefse party scene en essentieel bestanddeel van kegel- en andere clubs uit Europa, was het gedurende decennia de kennismaking- en feestvierende tempel bij uitstek, en vele mannen en vrouwen hebben hier de partner en de liefde voor hun leven gevonden. Een aantal daarvan echter werden weer verbroken door te veel bezoeken aan het Schweizerhaus..
Dat waren nog eens tijden toen het hotel nog een eigen ansichtkaart had. Als geheugensteuntje voor allen die herinneringen willen ophalen is hier een foto:
Maar wat gebeurt er nu met het enorme complex?
Een ding is duidelijk – het zou een hele hoop geld kosten om het traditionele hotel te renoveren en weer op te bouwen. Misschien is er inderdaad een investeerder die er een woon- en verzorgingstehuis voor ouderen van wil maken. Dat lijkt inderdaad de nieuwe trend te zijn voor een andere gebruik van ‘oude’ hotels.
Het idee is zeker niet slecht. En de ligging is ook aantrekkelijk.
Nog steeds veel beter dan elke dag het verval van het gebouw aan te zien.. Het ziet er allemaal niet zo leuk meer uit.
BEDRIJFSPANDEN IN DE GROSSE STRASSE VAN KLEEF
Zo zag de Grosse Strasse er vroeger uit. Interessante bedrijfspanden met karakteristieke gevels.
